Mondkapje en de Grote Boze Wolf
Roodkapje was doodsbang de Wolf weer tegen te komen in het donkere bos. Maar er was geen andere weg. Ze moest nu toch boodschappen brengen naar oma. In coronatijd kon dat natuurlijk niet zonder Mondkapje. Dus had mamma een mooi rood Mondkapje voor haar genaaid dat haar lieve snuit volledig bedekte. Er bleef eigenlijk weinig liefs meer over. Niet dat Roodkapje zich dat realiseerde toen ze met knikkende knieën op pad ging.
Maar dat veranderde al gauw toen ze de Wolf tegenkwam. Die schrok zich letterlijk een hoedje toen hij het rode gevaar zag opdoemen. Als een speer ging hij ervandoor. En Roodkapje erachteraan. Waarom de rollen ineens waren omgekeerd, begreep ze niet zo goed maar intuïtief wist ze dat dit een buitenkansje was. De kans om de Wolf voorgoed het land uit te jagen terug naar zijn Heimat.
Maar dat veranderde al gauw toen ze de Wolf tegenkwam. Die schrok zich letterlijk een hoedje toen hij het rode gevaar zag opdoemen. Als een speer ging hij ervandoor. En Roodkapje erachteraan. Waarom de rollen ineens waren omgekeerd, begreep ze niet zo goed maar intuïtief wist ze dat dit een buitenkansje was. De kans om de Wolf voorgoed het land uit te jagen terug naar zijn Heimat.
En de Wolf? Die kan nog wel tegen een vlekje rood. Maar zo'n woeste rode tronie? Geassimileerd als hij was, hij kon niet tegen zoveel rood. De baas des lands had hem steeds gewaarschuwd. Zeg ja tegen 21 maar ga nooit voor dubbel rood. De verrechtsing in het land had als een olievlek om zich heen gegrepen en hij was erdoor besmet. Nee, niet door corona. Van mens op dier dat ging niet gebeuren. Hoewel... hij vergat dat het rechtse virus toch echt niet van de dieren kwam. Niets menselijks was hem meer vreemd. Inmiddels zijn die apen en leeuwen in Diergaarde Blijdorp ook al aan dat andere virus ten prooi gevallen, maar dat kon de wolf toen nog niet weten.
Het Rode Mondkapje Monster had hem al aardig richting de grens gejaagd. Daarbij was Die Mannschaft bij het EK ook nog met een schot in eigen doel tegen Les Blues ten onder gegaan. Dus Rood Mondkapje putte moed. De klus leek geklaard. De Grote Boze Wolf was nu over de grens. Maar die Mannschaft herpakte zich krachtig tegen de Portugezen. En die Grote Boze Wolf bleek ook nog jongen te hebben. Een virus bedwingen, daar hielp zelfs geen fel rood en overgroot mombakkes aan. Dat wist Oma maar al te goed. Prikken met en tegen de natuur, grenzeloos denken en de wereld bevrijden van vraatzuchtige complotwolven. Dat was een wijze les en niet slechts uit de recente geschiedenis. Maar Oma had gezegd: Wir schaffen das. Al was het soms en ook nu nog kantje boord.
Inmiddels was de verrechtsing en radicalisering in Nederland hard op weg het einde der vreedzame tijden in te luiden. Een stuurloos land zonder moreel gezag. Samen met een Verenigd Europa storten we ons in het morele verval. Zouden die Britten dan toch terecht zijn afgescheiden? Ondertussen huilen de wolven in het bos.
Het Rode Mondkapje Monster had hem al aardig richting de grens gejaagd. Daarbij was Die Mannschaft bij het EK ook nog met een schot in eigen doel tegen Les Blues ten onder gegaan. Dus Rood Mondkapje putte moed. De klus leek geklaard. De Grote Boze Wolf was nu over de grens. Maar die Mannschaft herpakte zich krachtig tegen de Portugezen. En die Grote Boze Wolf bleek ook nog jongen te hebben. Een virus bedwingen, daar hielp zelfs geen fel rood en overgroot mombakkes aan. Dat wist Oma maar al te goed. Prikken met en tegen de natuur, grenzeloos denken en de wereld bevrijden van vraatzuchtige complotwolven. Dat was een wijze les en niet slechts uit de recente geschiedenis. Maar Oma had gezegd: Wir schaffen das. Al was het soms en ook nu nog kantje boord.
Inmiddels was de verrechtsing en radicalisering in Nederland hard op weg het einde der vreedzame tijden in te luiden. Een stuurloos land zonder moreel gezag. Samen met een Verenigd Europa storten we ons in het morele verval. Zouden die Britten dan toch terecht zijn afgescheiden? Ondertussen huilen de wolven in het bos.